تأثیر طول مسیر رودخانه‌های پیچان‌رودی بر اختلاط آلودگی
کد مقاله : 1092-IHA
نویسندگان
سمانه نجومی سیاهمرد *1، مهدی مفتاح هلقی2، مهدی اسمعیلی ورکی3، امیراحمد دهقانی4، عبدالرضا ظهیری4
1مهندسی آب- دانشکده آب و خاک- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
2گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان
3گروه مهندسی آب، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
4گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
چکیده مقاله
درک فرآیند پخش، انتقال و اختلاط آلاینده‌ها، از موضوعات مهم در بررسی آلودگی منابع آب به ویژه رودخانه‌ها می‌باشد. ضریب پراکندگی طولی یکی از پارامترهای مهم برای پیش‌بینی و توصیف فرآیند اختلاط و انتقال آلودگی در رودخانه‌ها است. در تحقیق حاضر به بررسی فرآیند انتقال و اختلاط در پیچان‌رود‌ها، به روش آزمایشگاهی پرداخته شده است. برای این منظور آزمایش‌های سنجش ردیابی در یک فلوم آزمایشگاهی که به شکل پیچان‌رود و متشکل از 8 قوس بود، برای شرایط هیدرولیکی مختلف انجام شد. سپس به کمک داده‌های اندازه‌گیری شده و روش روندیابی، برای بازه‌های مختلف، ضریب پراکندگی طولی برآورد گردید. مقایسه نتایج اندازه‌گیری‌های انجام شده نشان داد که برای شرایط هیدرولیکی یکسان از نظر عمق و سرعت جریان، با افزایش تعداد قوس‌های طی شده توسط جریان، اختلاف بیشینه غلظت ورودی و خروجی بازه و همچنین زمان خروج ابر ردیاب از بازه، افزایش یافت. بررسی نتایج حاکی از آن است که با افزایش عدد رینولدز در بازه‌هایی با طول یکسان، ضریب اختلاط افزایش می‌یابد. همچنین با افزایش طول بازه و تعداد قوس‌های مسیر حامل ردیاب، تأثیر پارامتر بی‌بعد عدد فرود بر این ضریب کاهش می‌یابد. با مقایسه ضرایب برآورد شده در بازه‌های مختلف می‌توان دریافت که با افزایش طول بازه و تعداد قوس در مسیر جریان حامل ردیاب، ضرایب اختلاط ابتدا روند افزایشی و سپس به مقدار ثابتی نزدیک می‌گردد.
کلیدواژه ها
اختلاط، آزمایش ردیاب، ضریب اختلاط طولی، پیچان‌رود
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی